Crystalline Rainbow

Posts tagged ‘Mevlana Museum’

Review of Journey in Turkey – Day 5 and Day 6

Journey in Turkey (October 10 through October 25, 2017)

Day 5 and Day 6

800px-Mausoleo_Mevlana

Day 5 – From Cappadocia to Antalya Lara Hotel.

Saturday, October 14, 2017 (10:14:10) –A bus ride of 6 hours plus a visit to Mevlana Museum and in between coffee/tea/toilet break and lunch.

 

The spiral energy movement flow of this day and evening:

The Yellow Magnetic Seed initiates new creations in alignment with the Highest Good for All.

144-colour  The natural support of vision creating a Higher Consciousness within and your surroundings in its spiral energy movement that swirls into the Higher Good for All within Guidance of ripening a seed in fertile ground of germination as we all are being challenged, strengthened and create an opportunity or opening of receptivity what is there in the Presence of Now as it contains one of the keys to realisation. To awaken the awareness of navigating the evolution of synchronicity whilst being centered, grounded and anchored in the growth and development of action and potential development within.

 

During the bus ride through this magnificent beauty of Mother Nature, Wim, one of the group members, had a small music box with him whilst Carla sang along with the music it felt like a preparation for the visit to the museum.

 

Mevlana Museum

 

Here is a beautiful video created about the Museum https://www.youtube.com/watch?v=Jtr1A69PBr0

800px-Mausoleo_Mevlana

By Nazzarenoagostinelli – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=25019987

The Mevlâna Museum, located in Konya, Turkey, is the mausoleum of Jala ad Din Muhammad Rumi, a Persian Sufi mystic also known as Mevlâna or Rumi. It was also the dervish lodge (tekke) of the Mevlevi order, better known as the whirling dervishes.

Sultan “Ala” al-Din Kayqubad, the Seljuk sultan who had invited Mevlâna to Konya, offered his rose garden as a fitting place to bury Rumi’s father, Baha’ ud-Din Walad (also written as Bahaeddin Veled), when he died on 12 January 1231. When Mevlâna died on 17 December 1273 he was buried next to his father.

Groundplan.Mevlana

Mevlâna’s successor Hüsamettin Çelebi decided to build a mausoleum (Kubbe-i-Hadra) over his grave of his master. The Seljuk construction, under architect Behrettin Tebrizli, was finished in 1274. Gürcü Hatun, the wife of the Seljuk Emir Suleyman Pervane, and Emir Alameddin Kayser funded the construction. The cylindrical drum of the dome originally rested on four pillars. The conical dome is covered with turquoise faience.

However, several sections were added until 1854. Selimoğlu Abdülvahit decorated the interior and performed the woodcarving of the catafalques.

The decree of 6 April 1926 confirmed that the mausoleum and the dervish lodge (Dergah) were to be turned into a museum. The museum opened on 2 March 1927. In 1954 it was renamed as “Mevlâna Museum”.

mevlana-museum.fountain

One enters the museum through the main gate (Devisan Kapısı) to the marble-paved courtyard. The kitchen of the dervishes (Matbah) and the Hurrem Pasha tomb, built during the reign of Suleyman, the Magnificent, are located on the right side. On the left side are 17 dervish cells lined up, covered with small domes, and built during the reign of Murad III. The kitchen was also used for educating the dervishes, teaching them the Sema. The sardirvan (washing fountain) in the middle of the courtyard was built by Yavuz Sultan Selim.

1280px-MevlanaMuseum.1

One enters the mausoleum and the small mosque through the Tomb gate (Türbe Kapisi). Its two doors are decorated with Seljuk motifs and a Persian text from mollah Abdurrahman Cami dating from 1492. It leads into the small Tilavet Room (Tilavet Odası) decorated with rare and precious Ottoman calligraphy in the sülüs, nesih, and talik styles. In this room, the Koran was continuously recited and chanted before the mausoleum was turned into a museum.

One enters the mausoleum from the Tilavet Room through a silver door made, according to an inscription on the door, by the son of Mehmed III in 1599. On the left side stand six coffins in rows of three of the dervishes (Horasan erler) who accompanied Mevlâna and his family from Belkh. Opposite to them on a raised platform, covered by two domes, stand the cenotaphs belonging to the descendants of the Mevlâna family (wife and children) and some high-ranking members of the Mevlevi order.

800px-Turkey_Konya008.inside de temple.Mevlana

The sarcophagus of Mevlâna is located under the green dome (Kibab’ulaktab). It is covered with brocade, embroidered in gold with verses from the Koran. This, and all other covers, were a gift of sultan Abdul Hamid II in 1894. The actual burial chamber is located below it. Next to Mevlâna’s sarcophagus are several others, including the sarcophagi of his father Bahaeddin Veled and his son Sultan Veled. The wooden sarcophagus of Mevlâna dates from the 12th century now stands over the grave of his father. It is a masterpiece of Seljuk woodcarving. The silver lattice, separating the sarcophagi from the main section, was built by Ilyas in 1579.

mevlana-museum-22-1555597

The Ritual Hall (Semahane) was built under the reign of Süleyman the Magnificent at the same time as the adjoining small mosque. In this hall the dervishes used to perform the Sema, the ritual dance, on the rhythm of musical instruments such as, the kemence (a small violin with three strings), the keman (a larger violin), the halile (a small cymbal), the daire (a kind of tambourine), the kudüm (a drum), the rebab (a guitar) and the flute, played once by Mevlâna himself. All these instruments are on display in this room, together with an ancient Kirşehir praying rug (18th century), dervish clothes (Mevlâna’s included) and four crystal mosque lamps (16th century, Egyptian Mameluk period). In this room one can also see a rare Divan-i-Kebir (a collection of lyric poetry) from 1366 and two fine specimens of Masnavis (books of poems written by Mevlâna) from 1278 and 1371.

Source: wikipedia.com

Personal Note: We would recommend you read some of the poetry of Rumi. Here is an example:

A Star Without a Name

When a baby is taken from the wet nurse,

it easily forgets her

and starts eating solid food.

Seeds feed awhile on ground,

then lift up into the sun.

So, you should taste the filtered light

and work your way toward wisdom

with no personal covering.

 

That’s how you came here, like a star

without a name.

Move across the night sky

with those anonymous lights.

(Mathnawi III, 1284-1288)

“Say I am You” Coleman Barks Maypop, 1994

800px-Turkey_Konya019.holy scriptures

The adjoining small mosque (Masjid) is now used for the exhibition of a collection of old, illustrated Korans and extremely valuable prayer rugs. There is also a box (Sakal-i Ṣerif), decorated with nacre, containing the Holy Beard of Muhammad.

The mausoleum was depicted on the reverse of the Turkish 5000 lire banknotes of 1981-1994.

 currency

On was on my knees for awhile in the Mausoleum in silence attuning to this Light.

In the evening, there was a wedding in the Lara Hotel. It was certainly a pleasure to be part of this from a distance together with the Group of Travellers.

 

Day 6 – Antalya. Sunday, October 15, 2017 (10:15/6:10). A visit to the city of “Perge” and a jewelry retail building plus the center city of Antalya.

The spiral energy movement for this day and evening:

Red Lunar Serpent of being honest to recognising your limitations to embrace them and overcome them.

red_serpent_2_7_12  The natural supportive spiral movement energy flow of the inner realms to carry you within what you are now and where you are now is All what you ever wished to receive which brings the spiral movement of navigating the loving flow to let go of that which no longer serves and to trust the pathway you are in the Presence of Now whilst facing the challenge, strengthening and opportunity of tempering your service with nourishment and rest whilst believing who you are as a purpose of commitment we All have in the larger pattern. Than may we awaken in the conscious flow of inner guidance trusting the mystical intelligence as we all attune to the clear signals to be wholly centered, grounded and anchored in the quality of vitality, passion and sensing of the body wisdom to purify and integrate.

 

Perge (source Wikipedia.com)

 

33379,unescopergejpg

By Saffron Blaze – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=17596092

Perga or Perge (Greek: Πέργη Perge, Turkish: Perge) was an ancient Anatolian city in modern Turkey, once the capital of Pamphylia Secunda, now in Antalya province on the southwestern Mediterranean coast of Turkey. Today, it is a large site of ancient ruins 15 kilometres (9.3 mi) east of Antalya on the coastal plain. An acropolis located there dates back to the Bronze Age.

 perge-theatre-

History

Perga was an ancient and important city of Pamphylia, between the rivers Catarrhactes and Cestrus (Turkish Aksu Çayı).

A treaty between the Hittite Great King Tudhaliya IV and his vassal, the king of Tarhuntassa, defined the latter’s western border at the city “Parha” and the “Kastaraya River”. The river is assumed to be the classical Cestrus. West of Parha were the “Lukka Lands”. Parha likely spoke a late Luwian dialect like Lycian and that of the neo-Hittite kingdoms.

perge-fußboden

Perge returns to history as a Pamphylian Greek city, and with Pamphylia came under successive rule by Persians, Athenians, and Persians again. Alexander the Great, after quitting Phaselis, occupied Perge with a part of his army. The road between these two towns is described as long and difficult. Alexander’s rule was followed by the Diadochi empire of the Seleucids, then the Romans.

perge-aspendos-side-tour-4

Perge gained renown for the worship of Artemis, whose temple stood on a hill outside the town, and in whose honour annual festivals were celebrated. The coins of Perge represent both the goddess and her temple.

In 46 A.D., according to the Acts of the Apostles, St. Paul journeyed to Perga, from there continued on to Antiocheia in Pisidia, then returned to Perga where he preached the word of God (Acts 14:25). Then he left the city and went to Attaleia.

perge1

As the Cestrus silted up over the late Roman era, Perga declined as a secular city.[8] In the first half of the 4th century, during the reign of Constantine the Great (324-337), Perga became an important centre of Christianity, which soon became the official religion of the Roman Empire. The city retained its status as a Christian centre in the 5th and 6th centuries.

Ecclesiastical history

St. Paul the Apostle and his, companion St. Barnabas, twice visited Perga as recorded in the biblical book, the Acts of the Apostles, during their first missionary journey, where they “preached the word” before heading for and sailing from Attalia (modern-day Antalya city), 15 kilometres (9.3 mi) to the southwest, to Antioch.

perge-antalya-turkey-view-of-egg-and-dart-moulding-and-relief-carving-CFK4XT

Paul and Barnabas came to Perge during their first missionary journey, but probably stayed there only a short time, and do not seem to have preached there; it was there that John Mark left Paul to return to Jerusalem. On his return from Pisidia, Paul preached at Perge.

St. Matrona of Perge of the 6th century was a female saint known for temporarily cross-dressing to avoid her abusive husband. She also is known for opposing the Monophysite policy of the emperor Anastasios I. Matrona hid in the monastery of St. Bassion as the enuch Babylos. Once revealed, she was sent to a woman’s monastery where she was head of the convent. She was famous for her miraculous gift of healing. She went on to found a nunnery in Constantinople. St Matrona died at the age of 100. Her life was told through a vita prima whose author and exact time period remains a mystery.

Perge-Aksu-Antalya-Turkey-12

The Greek Notitiae episcopatuum mentions the city as metropolis of Pamphylia Secunda until the 13th century. Le Quien gives the names of 11 of its bishops: Epidaurus, present at the Council of Ancyra in 312; Callicles at the First Council of Nicaea in 325; Berenianus, at Constantinople (426); Epiphanius at the Second Council of Ephesus (449), at the First Council of Chalcedon (451), and a signatory of the letter from the bishops of the province to Emperor Leo (458); Hilarianus, at a council at Constantinople in 536; Eulogius, at the Second Council of Constantinople in 553; Apergius, condemned as a Monothelite at the Third Council of Constantinople in 680; John, at the Trullan council in 692; Sisinnius Pastillas about 754 (an iconoclast who was condemned at the Second Council of Nicaea in 787); Constans, at the same council of that condemned his predecessor; John, at the Council of Constantinople of 869–70.

No longer a residential, the bishopric is included in the Catholic Church‘s list of titular sees.

Perga remained inhabited until the Seljuks.

Remains

Perga is today an archaeological site and a tourist attraction. Ancient Perge, one of the chief cities of Pamphylia, was situated between the Rivers Catarrhactes (Düden Nehri) and Cestrus (Aksu), 60 stadia (about 11.1 kilometres (6.9 mi)) from the mouth of the latter; the site is in the modern Turkish village of Murtana on the Suridjik sou, a tributary of the Cestrus, formerly in the Ottoman vilayet of Konya. Its ruins include a theatre, a palaestra, a temple of Artemis and two churches. The temple of Artemis was located outside the town.

Here a you tube impression of Perge.

https://www.youtube.com/watch?v=t6DF7BB91MA

We had lunch somewhere.

 

We than visited a jewelry retail building. Amazing artistic jewelry was displayed here. Also, we went into the center of Antalya for some to do shopping for others just for a walk.

 

In the evening once more a wedding party was at Lara Hotel. This time it was a different tradition and the music was also adjusted to the party there.

 

Gratitude

 

 

Rondreis in Turkije – Dag 5 en Dag 6

Rondreis in Turkije (10 oktober tot 25 oktober, 2017)

Dag 5 en Dag 6.

 

Dag 5 – Van Cappadocie naar Antalya Lara Hotel.

Zaterdag, 14 Oktober 14, 2017 (14:10:10) –Een bus rit van 6 uur plus een bezoek aan Mevlana Museum en tussenin koffie/thee/toilet stop plus a lunch.

De spiralen energiebeweging in de stroming van deze dag en nacht.

De Gele Magnetische Zaad van het initiëren van creaties in overstemming met hogere goed en goddelijke wil.

144-colour  De natuurlijke ondersteunde van visie die een Hogere Bewustzijn creëert binnenin jezelf en de omgeving in zijn spiralen energiebeweging dat wervelt in het Hoogste Goed voor Allen binnenin de Begeleiding van het rijpen van het zaad in voedzame grond om op te Bloeien terwijl we uitgedaagd, bekrachtigd en een open gelegenheid creëren van ontvankelijkheid van wie je nu bent en waar je nu bent alles is wat je altijd gewenst hebt. Ontvang nu wat er is. Ontwaak je bewustzijn om te navigeren in de evolutie van synchroniciteit terwijl je gecentreerd, gegrond en verankerd bent in groei en ontwikkelen in zijn actie en potentieel.

 

Gedurende de busreis door deze magnifieke schoonheid van Moeder Natuur, heft Wim, een van de groupsreiziger een kleine Muziek doos bij zich terwijl Carla de liedjes mee zong het voelende als een voorbereiding op het bezoek naar het museum.

 

Mevlana Museum (voor meer informatie ga naar Review of Turkey Journey – Day 5 and 6)

museum-mevlana.3

Het Mevlana-museum is aan deze derwisjen gewijd. Dit museum, een soort klooster, is genoemd naar de mystieke filosoof en dichter Jalal ad-Din Rumi, de stichter van de orde van de dansende derwisjen. Ook zijn graftombe bevindt zich hier. Om deze reden wordt de stad ook als een heilige plaats beschouwd en is het een soort bedevaartsplaats.

Het Mevlana Cultureel Centrum ligt vlakbij de historische begraafplaats Üçler en op 1 km van het Mevlana museum.

In het centrum dat ongeveer 100.000 m² terrein bedekt, worden elk jaar verschillende activiteiten en evenementen georganiseerd. Je vindt er twee semahane’s (rituele ruimten), waarvan 1 overdekte en 1 openlucht hal. In dit centrum worden ook elk jaar in december de festivals gevierd ter ere van Mevlana Jelaleddin Rumi. Men herdenkt hem onder de grootste Kandil (olielamp) ter wereld. Verder zijn er in het centrum tentoonstellingsruimte, cafetaria, een bibliotheek, een onderzoekscentrum en vergaderruimtes te vinden.

800px-Turkey_Konya008.inside de temple.Mevlana

Mevlana museum, dit was vroeger een klooster van de mystieke filosoof en dichter Jalai ad-Din ar-Rumi, beter bekend als Mevlana, de stichter van de kloosterorde van de soefi’s of derwisjen. Zij eren Gode door middel van zang en dans. Een belangrijk onderdeel van de erediensten van de derwisjen was de Sema, eendans die vereniging van Mens en God verbeelde. Discipelen wervelden in het rond, begeleid door drums en de ney (een blaasinstrument), soms ook door een orkest en een koor. Atatürk verbood de orde in 1925 in het kader van zijn hervormingen. Toch vindt nog elk jaar in december een derwisj festival plaat waarbij de dood van Mervlana wordt herdacht. Maar in essentie is de viering eerder een cultureel dan een religieus evenement, hoewel Mervlana tijdens het festival voelbaar is. Het gebouw oorspronkelijk een seldsjoeks mausoleum, is een museum geworden toen Atatürk de orde ontbond, maar het is een bedevaartsplaats gebleven.

Bij de ingang van het mausoleum wordt het oudste en beroemdste werk van Mevlana getoond, het epische “Mesneve” alsmede andere bundels van zijn lyrische poëzie.

Kom, kom, wie en waar u zijn moge. Kom, heiden, vuuraanbidder, afgodvereerder. Kom! Kom zelfs als u hondermaal uw eed verbroken hebt.  Dit is niet de Poort der Ellende en Wanhoop. Kom! Kom! Kom!

De sema werd uitgevoerd in de “Semahane” een door de Osmanen gebouwd onderdeel van de groene koepel. Tegenwoordig herbergt het gebouw een tentoonstelling over de derwisjen. U ziet er onder andere muziekinstrumenten en gekalligrafeerde manuscripten. Hier zijn Mevlana’s graftomde en naar verluid haren van de baard van de profeet. Er is tevens een schitterende kunstverzameling, oude manuscripten en zeldzame 13de eeuwse kilims (tapijten) te bewonderen.

Er zijn eigenlijk drie museumplaatsen op de binnenkoer van het Mevlana museum.

INLEIDING Het Soefisme vertegenwoordigt binnen de Islamitische traditie de mystieke richting van de Islam. Het Soefisme stelt zich tot doel het geloof te versterken en zelfs te overstijgen door middel van een uit de directe kennis van God voortvloeiende liefde en zekerheid. De weg van deze eeuwenoude mystieke richting kent een schat aan cultuur van buitengewone schoonheid, die nog altijd voortleeft. De symboliek spreekt tot het hart en de geest niet alleen in allerlei verhandelingen, maar vooral in de literatuur (met name in de poëzie), in de muziek en in de beeldende kunst. Wie zich in het Soefisme verdiept, zal al snel op de naam van de Perzische dichter Mevlana Djelal al-din Rumi stuiten. Rumi is de stichter van één van de bekendste Soefi-orden, de Mevlevi-orde genaamd. Mevlana Djelal al-din Rumi werd geboren op 30 september 1207 te Balkh in het huidige Afghanistan, dat toen een onderdeel van het Perzische rijk was. Ook toen waren de tijden onrustig, want de legers van Djengis Khan trokken hun vernietigend spoor door het Perzische rijk. Maar in deze donkere tijden kwam de Perzische dichtkunst tot grote bloei. Op de vlucht voor het moordende Mongoolse leger vestigde Rumi zich na omzwervingen in Konya, in het Anatolië van het huidige Turkije. Rumi, inmiddels bekwaam in de religieuze wetenschappen, volgde in 1231 zijn vader op als professor. Kort daarna werd hij geïntroduceerd in de mystiek door een oud-leerling van zijn vader. Na een tijd geleefd te hebben onder de zware lasten van het ascetisme, veranderde zijn leven volledig toen hij in 1243 Shams Tabriz ontmoette. Het verhaal gaat dat Rumi zijn leraar Shams Tabriz tegenkwam bij een waterput. Shams gooide Rumi’s boeken in de put en stelde hem voor de keuze: de boeken terug of verlichting. Rumi liet de boeken in de put – wat hem, omdat de boekdrukkunst was nog niet uitgevonden, een fortuin kostte – en wijdde zich aan de studie van de mystiek. Waar of niet, het verhaal stelt de kennis van het hoofd duidelijk tegenover de kennis van het hart. In Rumi’s eigen woorden: “Vroeger zocht ik kopers voor mijn woorden, kon nu iemand me maar wegkopen van woorden.” Op een gegeven moment moest Shams Konya verlaten, maar hij kwam weer terug om nog enige maanden bij Rumi te blijven. In december 1248 verdween Shams voorgoed: hij werd vermoord door zijn vijanden. Door de eerste scheiding van zijn leraar en grote voorbeeld ontplooide Rumi zich als een dichter die verlangde naar zijn verloren vriend. De tweede scheiding van Shams was voor Rumi een diepe schok en transformeerde zijn hele wezen volledig in poëzie en muziek, zodat hij zijn dagen doorbracht in een rondtollende dans, verzen vol van liefde en verlangen reciterend. Uiteindelijk realiseerde Rumi de volle spirituele eenwording met zijn overleden vriend: hij vond hem in zichzelf. Na het overlijden van Shams keerde Rumi zich tot een andere geliefde mysticus die al een lange tijd tot de kring van zijn meest intieme vrienden behoorde: de ongeletterde goudsmid Salahuddin Zarkub, bij wiens stilte en spiegelende reinheid van het hart Rumi spirituele vrede vond na de verrukking van liefde en verlangen. Uiteindelijk keerde Rumi terug naar het wereldse leven: zijn jongste vriend en discipel, Husamuddin Chelebi, vroeg hem nadrukkelijk een gedicht te schrijven voor zijn volgelingen opdat zij niet langer alleen afhankelijk waren van de didactische gedichten van Sanai en Attar die de kunst van mystiek-didactische poëzie in de Perzische taal hadden geïntroduceerd. Zodoende ontstond Rumi’s hoofdwerk “Mathnavi”. Op 17 december 1273 blies Rumi te midden van zijn vrienden zijn laatste adem uit: niet alleen Moslims uit Konya – van hoge regeringsambtenaren tot simpele werklieden en verkopers – maar ook de Christelijke geestelijkheid en de Joden uit de streek bewonderden hem en hadden hem lief. Rumi’s graftombe staat nog steeds in Konya en is tot op heden een bedevaartsoord voor velen binnen en buiten de Islam. Na Rumi’s dood organiseerde zijn oudste zoon, Sultan Veled, zijn volgelingen in een ware mystieke broederschap, de Mevlevi-orde, en werden Rumi’s rituelen in vaste vormen gearrangeerd die bewaard zijn gebleven als het ritueel van de “Dansende Derwisjen”. Nu nog leeft Rumi voort in de Mevlevi-orde der dansende derwisjen: een stroming binnen het Soefisme die extase zoekt, gevoed door muziek, zang, dans en poëzie. POËZIE De invloed van Rumi’s poëzie kan haast niet overschat worden, dat is duidelijk te zien in de literatuur van Iran, Turkije en (Islamitisch) India. Het hoofdwerk van Rumi is zijn zes boeken beslaande “Mathnavi” waaraan hij in 1257 begon te schrijven. Het begin van het tweede deel is gedateerd rond 1262 en Rumi bleef dicteren tot aan zijn dood. Hij slaagde er echter niet meer in het laatste gedicht van het zesde deel af te maken. In het Midden-Oosten wordt de “Mathnavi” ook wel “de kleine Koran” genoemd en lang gold het als leidraad naast de moeilijke Koran. Dit neemt niet weg dat Rumi’s werk soms lastig te lezen is, want de zijwegen die hij zo graag inslaat, worden ook weleens tot hoofdwegen die niet naar het oorspronkelijke onderwerp terugvoeren. Zelf zegt hij in de “Mathnavi”: “Denk je dit boek te kunnen begrijpen zonder er veel aandacht aan te besteden? Het lijkt een verzameling verhalen, maar dat is de oppervlakte en niet de kern.” Het volgende gedicht is een eenvoudige illustratie:

Iemand ging naar de deur van de Beminde en klopte aan. Een stem vroeg: “Wie is daar?” Hij antwoordde: “Ik.” De stem zei: “Er is geen plaats voor Mij en U.” De deur werd gesloten. Na een jaar van eenzaamheid en gemis keerde hij terug en klopte aan. Een stem vanbinnen vroeg: “Wie is daar?” De man zei: “U.” De deur ging voor hem open.

In het Soefisme is het principe van het aardse voorbijgaan bekend als ‘sterven voor je doodgaat’. Het sterven komt soms letterlijk in Rumi’s poëzie naar voren, zoals in dit gedicht:

Gaarne zou ik je kussen De prijs van kussen is je leven Nu loopt mijn liefde mijn leven tegemoet en schreeuwt het uit: Wat een koopje, laten we het doen!

Soms liggen Rumi’s woorden als een sluier over het principe heen of werkt onze eigen interpretatie versluierend. Bij het lezen van deze bekende woorden uit de ‘Mathnavi’ over de verschillende stadia der evolutie is men bijvoorbeeld al te snel geneigd om aan reïncarnatie te denken:

Ik stierf als mineraal en werd een plant. Ik stierf als plant en werd een dier. Ik stierf ook als plant om mens te worden. Waarom zou ik bang zijn voor de dood, als ik er nooit iets door verloor, doch enkel erdoor won? Mijn volgende stap zal zijn dat ik mij verhef naar de staat van engel. Ook als engel zal ik sterven, om te ontwaken in een staat die alle bevatting te boven gaat.

800px-Turkey_Konya019.holy scriptures

Rumi’s wetenschap is de wetenschap van de Islam en daarin past geen reïncarnatie. Beter is het bovenstaande regels te lezen als ontwikkelingsstadia om te beseffen hoeveel tijd wij verslapen en hoezeer wij ons laten leiden door onze (dierlijke) driften. Rumi was een dichter die schreef om zijn mystieke ervaringen over te dragen en te uiten. Mystiek is nooit volledig uit te drukken in woorden; voor de immense gevoelens die het verstand overstijgen, schieten woorden eenvoudigweg te kort. Maar poëzie kan in het pogen het onzegbare te verwoorden ook een soort magie zijn. Dikwijls zijn gedichten niet volledig met het verstand te doorgronden, maar ze kunnen ons hart wel diep raken. Voor Rumi was poëzie in ieder geval de meest geschikte vorm om zijn visionaire kennis over te brengen, zoals te lezen is in zijn gedicht “Kunst”:

In uw licht leer ik hoe te minnen. In uw schoonheid hoe te dichten. U danst binnenin mijn hart, waar niemand u kan zien. Maar soms vang ik een glimp op. Uit die glimp ontstaat mijn kunst.

Bron: http//eerder.meandermagazine.net//artikel.php

 

Hierbij in het Engels een creatie video over de Mevlana Museum in Turkije https://www.youtube.com/watch?v=Jtr1A69PBr0

Persoonlijk notitie: Ik was op mij knieën voor een stilte moment in het Mausoleum afstemmend op het licht.

 

In de avond was er een trouwfeest in het Lara Hotel. Het was zeker plezierig om op afstand een deel te zijn van dit feest samen met de Groepsreizigers.

 

Dag 6 – Antalya. Zondag, 15 Oktober 12, 2017 (15:10:10) Bezoek aan de Antieke Stad Perge enz.

 perge

De spiralen energiebeweging van deze dag en nacht:

De Rode Lunaire Slang van eerlijkheid in het erkennen van de beperkingen om ze te kunnen overwinnen en omarmen.

red_serpent_2_7_12  De natuurlijke ondersteunende van de reis van wie je nu bent en waar je nu bent alles is wat je altijd gewenst hebt. Dit moment bevat de sleutel naar realisatie van je dromen. Beweeg nu in de navigatie en evolutie van synchroniciteit. Ontvang wat er nu is om de uitdaging, bekrachtiging en creatie van open ruimte te laten openbaren van visie en het scheppen van een Hoger Bewustzijn. Om te ontwaken in de kracht van onbevreesdheid. Wijsheid wordt vergaard door vragen te stellen. Bij een vraag hoort een antwoord zal echte wijsheid verkrijgen terwijl je gecentreerd, gegrond en verankerd om te bewegen om je instinct aan te scherpen om naar je lichaam te luisteren en te genieten van dans, beweging en liefde.

 

Perge (bron: wikipedia.com)

Perge (Grieks: Πέργη) was een oude Griekse stad in Pamphylië, zo’n 15 kilometer ten oosten van het huidige Antalya. Perge was een van de grootste en rijkste steden uit de Oudheid en werd vooral geroemd voor haar tempel van Artemis. De stad bracht meerdere wetenschappers en filosofen voort waaronder Apollonius van Perga.

perge1

Perge werd als Parha al genoemd in Hettitische bronnen, die het net buiten het Hettitische vorstendom Tarhuntassa plaatsten in het toenmalige Lukka (Lycië), omdat de Kestros (de huidige Aksu Çayı) waaraan het lag de grens was. Vanaf de 12e eeuw voor Christus werd het gebied gekoloniseerd door Grieken. Perge zelf werd zo’n 1000 jaar voor Christus gesticht, ongeveer 20 kilometer van de kust. Een lokale rivier verbond de stad met de zee, zodat de stad toch als handelscentrum tot bloei kwam. In 546 v. Chr. werd de stad ingenomen door de Perzen. Pas twee eeuwen later verdreef Alexander de Grote de Perzen definitief uit westelijk Anatolië. Onder Romeins bestuur nam de stad verder in belang toe, de meeste huidige restanten stammen ook uit deze periode.

antalya-perge-pamphylia

Perge werd in de 1e eeuw bezocht door de apostel Paulus. Vanaf de 3e eeuw werd de stad een belangrijke christelijke plaats. Gedurende de 6e en 7e eeuw raakte de stad in verval, en in de 8e eeuw was hij volledig verlaten.

Perge is tegenwoordig, als een van de best bewaarde steden van Pamphylië, een belangrijke historische attractie van de provincie Antalya

800px-Pergé_Stade_0005.stadium.Perge

Door seynaeve rené – Pergé – seynaeve René, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4586926

Hier is nog een prachtige “you tube” impressie https://www.youtube.com/watch?v=t6DF7BB91MA

 

Wij zijn toen naar een groothandel in juwelen gegaan. Alles schitterde en er waren zeker mooie artistieke creaties aanwezig. Wij zijn ook naar het centrum geweest voor sommige was dit om te winkelen voor andere om alleen maar rond te lopen.

 

Tijdens de avond in het Lara Hotel was er weer een trouw partij. Deze keer was het meer een traditionele en muzikale omlijsting.

Dankbaar voor deze reis en verbinding.